Fortal 2012!!!!!

Najie weer:

OMG!!!
Wat was dit dan voor een feest!! We hebben op voorhand waarschuwingen en kledingadviezen gekregen maar dit hadden we niet helemaal verwacht.
Ze gaven ons aan dat we niemand kwijt moesten raken want het is een chaos, je moet geen rokje aandoen want daar gaan jongens onder zitten en draag dichte schoenen want iedereen staat op je voeten. Thank god dat m´n eigenwijsheid even de weg kwijt was en ik volledig naar ze heb geluisterd.
Tess trouwens ook dus ik denk dat de eigenwijsheid van haar ook even lost was.
Nou vanaf het begin, we zijn ´s middags bij Raiza´s oom de kaartjes en shirts gaan halen ( maar lieft gratis en voor niks!!) Daar was ook een pre-party waar we even van mochten genieten met (vaker) een biertje in onze hand. Na dit feestje zijn we snel naar huis gegaan want over anderhalf uur is het zover. Alle vrienden en vriendinnen komen naar Raiza om even snel een berg tequila naar binnen te werken en gezellig te doen. Tessa en ik houden het maar even bij wodka-cola aangezien we nog iets willen meekrijgen en graag levend terug willen komen. Raiza´s moeder heeft de shirts geknipt waardoor ze een beetje meer fashion zijn. Iedereen krijgt namelijk hetzelfde shirt in een enorme maat. Met dit shirt heb je toegang tot de wagen. Er zijn meerdere wagens dus op deze manier houden ze het overzicht en weten ze of je wel op dat terrein mag zijn. Zonder dit shirt kom je er dus niet in en je moet het aanhouden tijdens het lopen.
Na een tijdje gezellig gedaan te hebben is het zover, we gaan vertrekken. Daar aangekomen is het 1 grote chaos. Tess en ik schrikken er een beete van, het is namelijk een enorm terrein met duizenden mensen en tja.. iedereen heeft het zelfde shirt aan.. Alle mannen hebben zwart haar, de meeste meisjes ook. Dus uuhm hoe vind je hier oooooit iemand terug? We zijn de helf al kwijt en Tess en ik besluiten ons aan elkaar vast te binden waardoor we elkaar niet kwijt kunnen raken. We zijn nog niet op het terrein waar het allemaal gaat gebreuren en hier is het al duwen en trekken.
Het feest is als volgt, er rijdt een vrachtwagen waar de band op staan, deze vrachtwagen rijdt een paar kilometer en wij lopen/dansen/schreeuwen/zingen mee. Voor de wagen lopen een paar mannen met een touw om een gebied te maken waar je niet mag komen zodat je niet onder de vrachtwagen komt. Het stuk waar de vrachtwagen rijdt is aan beide zijden afgezet waardoor je een soort grote gang krijgt van 7 meter breed. Op sommige stukken heb je aan de zijkanten houten muren met balkonnen waar mensen naar ons kunnen kijken en mee kunnen feesten. Hier gooien ze dingen naar beneden, bier, plastic pullen( ik heb er weer 1! )enz. Soms staat er ook een podium op zo´n houte muur waar een band staat te spelen.

Oke nu onze beleving, we lopen vanuit het terrein door de hekken de te lopen weg op. Nou ja lopen, we gaan met de menigte mee. We staat naast de vrachtwagen waar het enorm warm is door alle gassen die van de vrachtwagen af komen. Hierdoor maken we een beetje tempo zodat we voor de vrachtwagen uit komen. Iedereen is aan het springen, dansen en meezingen!! Hier zijn we gelijk weer de helft van de groep kwijt, maar Tess Raiza en ik zijn gelukkig nog samen. We dansen springen er vrolijk op los maar hebben veel stoorzenders. Iedereen wil weer praten en aan ons zitten maar aangezien vrijwel niemand Engels spreekt hebben we er niet zo veel aan. Ze hadden ons al aangegeven dat de mannen hier nog extremer zouden zijn in hun aanzoeken en ze hebben weer gelijk. We staan gewoon te feesten als er iemand ineens voor je staat en je wilt zoenen. Ze stoppen niet met proberen als je ze weg duwt dus je moet een beetje als een slangenmens bewegen om weg te komen. Het geeft iedere keer wel een grappig effect en is leuk om te zien voor de omstanders, we kunnen er zelf ook wel om lachen. Ik heb uiteindelijk een nieuwe oplossing gevonden. Zodra er een jongen komt houd ik het flesje drinken voor m´n mond waardoor ze niet eens kunnen proberen. Ik sta druk te dansen en te zingen, (denk dat ik de enige was
die mijn eigen portugeese woorden kon verstaan)draai me om want ik wil iets naar Tess schreewen... Tess weg, raiza weg, iedereen weg! Ok, en nu... Er staat nog 1 jongen bij me die me de hele tijd trouw blijft volgen(hier zijn ze ook heel goed in)en ik wist dat hij een telefoon had. Dat heeft niet iedereen omdat ze bang zijn hem te verliezen. Dit gaat mijn buddy worden. Ik pak hem bij z´n arm en zeg: "Lost friends, Raiza & Tessa from Holland." Aangezien ze hier vrijwel geen engels spreken maken we korte zinnen en veel gebaren. Hij spreekt in totaal 15 woorden engels dus dit gaat een spannende zoektocht worden. Hij kent Raiza niet maar weet blijkbaar wel wie ik bedoel want hij is gelijk aan het zoeken. Na een tijdje hoor ik door al het gefeest " NAJIEEEEEEE" Yesssss iemand heeft me gevonden, nu nog uitzoeken wie. Ik zie in de verte Karlla zwaaien en seinen dus sleep mn buddy er mee naartoe( ik weet zn naam niet). Pffuw bekende, we feesten er weer volop op los en lopen met de menigte mee vooruit. Af en toe is het super druk en sta je even geplet tussen de massa en moet je maar gewoon mee gaan. Na een tijdje kijk ik weer om me heen en is weer iedereen weg, ik ben hier niet goed in merk ik. Het feit dat iedereen hetzelfde aan heeft werkt ook niet echt mee. Dus de zoektocht gaat weer beginnen, na een tijdje vind iemand mij weer en ben ik weer bij een groep. Het is niet te doen om bij elkaar te blijven. Ik zag dat een vriendin van raiza een nummer in de telefoon van mn buddy zette dus ik vroeg hem of dat haar nummer was. Dit was zo dus ik besloot maar gewoon te gaan feesten en haar te bellen als we aan het eind zijn.
Halverwege de rit krijg ik dorst en zie ik dat er een man met een draagbare koeling voor me staan (gewoon een witte bak met ijs en drinken erin) er is hier geen bar of iets aangezien we lopen dus ik neem aan dat ik het hier moet kopen. Ik maak de bak op zoek mn drankje en zwaai ermee naar de man, gebaar naar hem hoeveel het kost en geef hem het geld wat ik denk dat hij vraagt en wat kan kloppen. Normaal niet helemaal mijn manier van doen maar ik had besloten het brutale van de Brazlianen even over te nemen.
Na anderhalf uur hoor ik iets wat ik al de hele avond wilde horen " NADIEHHHHHHHH" Tessa vliegt me uit het niets om m'n nek. We knuffelen alsof we de oorlog hebben overleeft en gaan samen verder feesten. Uit blijdschap steel ik iemands opblaasknuppel en sla iedereen op het hoofd, gewoon omdat het kan. Als er nu een jongen een aanzoek komt doen sla ik hem gelijk aan 1 stuk door totdat hij weg gaat. Als er een jongen met Tessa komt "praten" steek ik m'n opblaasknuppel tussen hun gezichten in waardoor ik veel boze blikken van jongens krijg maar een big smile van Tessa, daar doen we het voor. Op het eind van de rit heb ik 3 knuppels en een plastic pul. Allemaal als aandenken (ofzo).
Op het eind kom ik 2 toekomstige jump-vrienden tegen. Ik heb besloten dat ik mijn acrobaatkunsten op peil moet houden dus besluit een bokspringfestijn te organiseren. Ik ga als een bok staan en roep m'n 'jumpers' op om te starten, dit wisselen we een beetje af tot ik te moe ben en de boys waarschijnlijk de hele rug vol nagels hebben staan (ik meen altijd dat ik hier heel goed in ben maar ik bak er niks van).

We zijn nog maar met 4 mensen over en besluiten maar eens naar huis te gaan.
Omdat we zoveel hebben bewogen gaan we nog even ergens een hotdog eten en om 4:30 zijn we thuis.

Het is nu inmiddels 12:30 en we gaan zo kitesurfen met Luciana.

Hopelijk hebben jullie een beetje een idee gekregen van het feest en anders moet je even op youtube: Fortel 2011 Fortaleza opzoeken. Staan filmpjes genoeg.

Nou we gaan maar eens lunchen!!

Chau e beijo!!!