De laatste dagen...

Boa Noite!

Nadisney weer, met ons enerlaatste reisverslag alweer!

We zijn na het vorige verslag gaan eten bij de tante van Helena: Valeria. Ze heeft speciaal voor ons gekookt. We zien haar de laatste tijd behoorlijk vaak en mijn ouders zijn veel met haar opgetrokken. Daarnaast kunnen we nu kennis maken met de zoon van haar man, hij wilt 2 maanden in Nederland komen wonen om Engels te leren (dus als we binnenkort een Braziliaan in huis zouden hebben weten jullie waar die vandaan komt). Na het eten gaan we weer naar de bar waar we met de klasgenoten van Helena meeten. Het is al behoorlijk druk en gezellig, als we aankomen worden we van alle kanten hartelijk ontvangen. Helena vraagt wat we willen drinken " ooo ik weet het: een shotje en die steekt de ober in je mond aan zodat hij gaat branden!!" We bedanken haar vriendelijk en vragen wat de andere keuzes zijn. De ober gaat naar binnen want hij heeft een idee, ok we zullen het meemaken! 
Hij komt naar buiten met 3 shotglaasjes met blauw drinken erin, voor ik het weet zit ik op een stoel met aanmoedigende Brazilianen om me heen en Tess met de camera op record. Ow god ik begin het idee door te krijgen, gewoon plan 1. Je drinkt de helft van het shotje en spoelt het in je mond, drinkt het niet op want dit gaat vlam vatten als hij met de aansteker in de buurt komt. Hoera!! We hebben hier echt niks te zeggen. Ik heb geen idee wat ik moet doen want iedereen zegt wat anders. Ik spoel het shotje in m'n mond de ober steekt het aan en iedereen staat er enthousiast om heen... en ik? Ik zit daar met een vlam in m'n mond te wachten op instructie... Aangezien die niet komt proest ik de helft uit en slik 4 druppels door. Tja niet helemaal hoe het moest! Na mij is Tess aan de beurt, ze vraagt mij nog snel om uitleg en ik probeer het boven het geschreeuw van de rest over te brengen. Tess doet het beter, ze volgt de instructies op en weet gelukkig wel wat je moet doen als je met de vlam in je mond zit. 
Na dit avontuur kent werkelijk iedereen ons en helpen klasgenoten ons door het systeem geen. De manier van betalen en bestellen is weer anders en de ober spreekt 1% Engels (hey). 
Na een uur moeten we gaan want we hebben afgesproken te
gaan stappen in Gloria en Fernando is al daar. 
We kennen inmiddels behoorlijk wat mensen wat eigenlijk wel leuk is. Nu voelen we ons nog meer thuis want we lopen zoals in Sittard te zwaaien en ola te zeggen tegen verschillende mensen in de zaal. 

Als we thuis komen kom ik met het idee om te gaan zwemmen, ik bedoel we lopen iedere keer bij thuiskomst langs het zwembad en ze wonen op de eerste verdieping dus de bikini is zo gepakt! En nu we er toch zijn... 
Nou fout voorstel, ik lig uiteindelijk in mijn eentje in gehele stap-outfit in het water... Tja doe je dan weer niks aan.

De volgende morgen staan we vroeg op want... we gaan met de hele familie naar het beach house! Het weer is heel goed deze week dus we kunnen daar aan het strand liggen en caipirinha's drinken!!

Het beach house ligt in Sao Sebastiao, 4 uur verderop maar dit is nog steeds Sao Paulo. Deze 2 dagen hebben we zo min mogelijk gedaan. Te denken aan: zonnen, eten, zonnen, olympische spelen kijken en uiteten. 

Zondag gaan we rond 18:00 terug naar het 'officiële' huis in Sao Paulo. Onderweg is het behoorlijk druk en staat het helemaal vast. Antonio rijdt over de vluchtstrook en ik kijk ns naar Tess. Geen idee of dit hier normaal is. Iets verderop zie ik een verdrijvingsvlak en een afslag, nu vat ik het hij neemt de afslag gewoon iets eerder. Alleen uuhm we rijden over het verdrijvingsvlak heen en gaan verder over de vluchtstrook... De drie banen naast ons bevat stilstaand tot langzaam rijdend verkeer en de vluchtstrook bevat: Antonio, 30km per uur.. Voor en achter ons rijdt zeg maar niemand.. Dit zal dus niet de bedoeling zijn nemen we aan. Een uur lang rijden we op de vluchtstrook, af en toe moeten we invoegen omdat er geen vluchtstrook is maar dit is meestal niet langer als 1 minuut. Heeeeeerlijk om zo vol tegen alle regels in te rijden!! 

Inmiddels zijn we weer thuis, we gaan Chinees bestellen en Friends kijken. Een heerlijke meidenavond! We konden ook gaan stappen maar dit vinden we toch leuker.
Morgen onze laatste dag hier.. Pff gaat allemaal veel te snel! We moeten nog vanalles inkopen en natuurlijk zorgen dat we de koffers goed inpakken. We willen niet weer hetzelfde tafereel meemaken als de heenreis.. 

Morgen ons laatste verslag..

Tot snel! ( ik wil dit helemaal niet zeggen...) 

Beijo!