Dag 6

Even terug naar dag 6 om niks te vergeten ;)

Nadat we opgestaan zijn en ons hebben aangekleed gaan we lunchen. Het weer is echt super nu, we kunnen onze rokjes eingelijk weer aan :D

We gaan naar een restaurantje waar we samen met Bruno gaan eten, dit is een vriend van Helena. Hij werkt om de hoek bij de braziliaanse sportzender.

We bestellen een gerecht wat hun 2 ons aanbevelen, een enorm stuk vlees overbakken met kaas, friet en rijst. Het vlees hier is echt zoo mals, heerlijk!

Nadat we gegeten hebben gaan we naar de nagelstudio, het is een en al luxe daarbinnen. Het is tevens ook een haarsalon en je kunt je laten waxen. We lopen door naar achter en kunnen daar gaan zitten in een stoel. We krijgen allemaal maar liefst 2 dames per persoon die onze voeten en handen gaan verzorgen.

Ze beginnen met een scrubje, daarna word de oude nagellak verwijderd en worden je nagels in de vorm die je wilt geveilt, rond of recht. Dan krijg je een verzorgende handschoen om je handen en voeten. Heerlijk is het als andere mensen je mooi maken haha.
Als de handscoen eraf gaat word het vel om je nagels op zijn plek geduwd, met een klein schaartje knippen ze alle velletjes die teveel zijn weg. Er komt echt heel veel vel vanaf, stond er echt van versteld. Je nagels lijken nu 2x zo groot.

Nu kun je een kleurtje kiezen, nadieh kiest rood en ik french manicure.

De dames die onze handen en voeten verzorgen vinden het geweldig dat we buitenlands zijn, ze kunnen geen woord engels maar blijven tegen Helena zeggen hoe leuk ze het vinden. Eentje ziet er precies uit als Miranda Bailey van Greys Anatomi, ze lacht de hele tijd, ze is echt heel leuk.

Als we helemaal klaar zijn krijgen we een soort slippertjes om onze voeten, deze zijn heel licht en moeilijk om mee te lopen. Maar ze zorgen ervoor dat de nagels goed kunnen drogen.
Als we helemaal klaar zijn gaan we nog even op de foto met 'Bailey' wat ze heel erg leuk vind!

Nu gaan we Karina ophalen om naar een bar te gaan om iets te eten wat iedereen heeerlijk vind.
We arriveren en krijgen een dikke kokosnoot voorgeschoteld. Ze zijn groen en erg groot. Niet de kokosnoten die wij gewend zijn, Helena verteld dat die van ons alleen in het noorden van Brazilie te vinden zijn. Het sap smaakt heerlijk.
Dan krijgen we de specialiteit, ijs met een bosvruchtensmaak, mierenzoet, met een soort fruit dat je erop kunt kiezen, helena heeft passionfruit, nadieh aardbei en Karina en ik banaan. Ook krijg je er musli bij om eroverheen te strooien. Het is heerlijk, alleen veel te veel. En dit was nog wel de kleinste die je kon bestellen!

Na dit opgegeten te hebben gaan we de ouders van Ricardo ontmoeten! We komen binnen en horen dat ze pas een paar uur geleden te horen hebben gekregen van Ricardo dat we zouden komen, maar toch hebben ze in die korte tijd alles bij elkaar geraapt om pizza's voor ons te gaan bakken!

De ouders zijn heel erg lief, ze zijn allebei italiaans, dit zie je meteen. Ze lijken niet op Brazilianen. Ze zijn allebei blond en de vader heeft grote blauwe ogen.

De pizza's die de vader maakt zijn echt verukkelijk. De bodem is flinterdun, zo proef je het vlees en de rest wat erop zit veel beter. We krijgen er een stuk of 5. Allemaal met kaas maar steeds met verschillende kruiden, een was met rozemarijn, de ander met zwarte peper, dan een met peperoni, een mixje enz.. Heb nog nooit zo'n lekkere pizza's gehad.

We gaan rond 23.00 naar huis, we moeten onze spullen nog pakken voor onze reis naar Foz de iguazu, nadat we dit gedaan hebben denken we dat het beter is om nog niet te gaan slapen. Anders kunnen we morgen de 13 uur in de auto niet slapen.
We gaan nog maar een film kijken!
We kijken de film over de akita waarvan de baas overlijdt, hij blijft zijn hele leven wachten op de plek waar hij zijn baas als laatste zag, zoo zielig.

Rond een uur of 3 gaan we maar eens naar bed, om 7 uur moeten we op om te vertrekken..