Dag 18, Het feestleven

Oiiiiii,

Nazjie again.
We hebben vandaag een rustdag dus ik kan nu al een reisverslag schrijven!
Zoals Tessa al zei leven we hier een totaal ander leven als in Fortaleza. Fernando zei bij aankomst al dat het een nachtleven zou worden maar ik nam het op dat moment niet met een korreltje zout maar met een heel pak.
Weet niet waarom want hij sprak de volle waarheid.

Gister hebben we even genoten van de rijkdom van de ouders. In dit appartementencomplex hebben ze een sauna, binnenzwembad, jacuzzi, fitnessruimte en buitenzwembad.
We hebben gekozen voor de spa-middag: jacuzzi, sauna en zwembad.
Het water is iet wat koud waardoor we veel baantjes zwemmen om warm te blijven, om het nog wat warmer te maken besluiten we alle ramen dicht te maken. Nog niet het meest makkelijke klusje aangezien je maar op een mini randje kunt staan. Maar ja we moeten ons bezig houden.
Na het zwemmen hebben we aan wat knoppen gedraaid waardoor de sauna aanging en er vanalles ging werken in de jacuzzi.
Fernando is vandaag jarig dus om 17:00 gaan we naar boven om feest te vieren. Kan maar even want we hebben de diploma-uitreiking van Helena op de planning staan.
Wauw wat is Portugees toch moeilijk te verstaan, we besluiten deze 2 uur op onze telefoon een spelletje te spelen. Iedere keer als mensen klappen volgen we zodat onze aanwezigheid toch nut heeft. Als de ouders van Helena opstaan en beginnen te klappen volgen we weer keurig met een bescheiden lach op ons gezicht ( zo een van ' wij weten heus waar het over gaat en zijn niet achterlijk') totdat Valeria (tante van Helena) zegt dat alleen de ouders moeten gaan staan.. Oeps!! Blunder nummer 16 deze vakantie. We gaan zitten en proberen onze lachbui in te houden... Lukt aardig. Na de uitreiking gaan we uiteten, pizza. We 'parkeren' de auto recht voor het restaurant en lopen naar binnen. Het personeel zal de auto weer ergens parkeren, wat een luxe. Wij hoeven binnen niks te bestellen want ze bestellen verschillende pizza's die we met z'n alle delen. Er loopt steeds een ober langs die een stuk pizza op je bord legt en vraagt of je die wilt. Volgens mij hebben ze hem nooit uitleg gegeven over de gebruikelijke volgorde maar de pizza's zijn allemaal even heerlijk dus we hebben er niet zo veel problemen mee.
Na het eten dringt de vader er op aan naar de wc te gaan zodat we
de rest van het restaurant kunnen zien, dit doen we en het is inderdaad erg mooi. We komen terug en lopen tegen het gebruikelijk aan: iedereen is al buiten. We hebben dit de vorige keer al vaak meegemaakt dus kijken er niet meer van op.
Na het eten gaan we nog een drankje doen met de klasgenoten van Helena om te vieren dat ze geslaagd zijn. Bier here we come again!
Vandaag is het een goede dag voor ons: we gaan niet op stap dus we kunnen even rusten en morgen de ochtend meemaken in Sao Paulo.
Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan en hebben even met onze pa en ma gesproken via Skype, wat leuk om ze weer even te zien en te spreken! Na het gezellige vertellen zijn we ons gaan omkleden om naar een schoenen-outlet te gaan. Voor Helena's gratuation moeten we weer in gala-outfit dus we moeten eigenlijk goede schoenen hebben, aangezien iedereen op lady-gaga hakken loopt en wij met onze afgetrapte ballerina's aankomen. We besluiten alleen te gaan want het is 2 straten verderop en en het is overdag.
Helena's appartement is zo exclusief dat je niet zomaar binnen komt, zij ook niet. Ze moeten hun naam doorgeven en dit wordt doorgegeven aan iemand in het gebouw, deze checken dit weer en als het klopt mag je naar binnen. Ze hebben ook geen sleutel dus zijn afhankelijk van de beveiliging. De beveiliging wisselt heel vaak, dit vanwege het bevorderen van de veiligheid.
We vragen aan Helena waar we heen moeten lopen en we vragen aan Fernando hoe we het gebouw weer inkomen. Amiga's Hollandese Helena Soria Denardi werkt niet, jammer dit konden we nog wel onthouden. Fernando komt met een zin dit voor ons geheel nieuw is en dus niet te onthouden. Dan komt hij met het nummer van het appartement: 12 miragi Fernando( of iets wat daar op lijkt). Vanwege onze goede uitspraak en duidelijkheid besluit Fernando maar met ons mee te gaan...
Schoenen zijn allemaal met mega-mega hakken waardoor er voor ons niks bij zit, Brazilianen zijn namelijk behoorlijk klein. Een beetje hak is ok maar het is minder mooi om de grootste van het feest te zijn en dan ook nog een vrouw. Dan voelen we ons eerder Shrek i.p.v. Fiona.
Op naar huis dan maar. We willen vandaag een Madagascar marathon houden dus moeten naar de videotheek.. Niet mogelijk aangezien Helena Fernando's auto mee heeft. Ze mag namelijk met haar auto niet rijden van 18:00 tot 19:00.

Gelukkig heeft deze villa video on demand dus kijken we een andere film. Even niks doen is ook wel eens goed.
Vanavond hebben we iets heel nieuws op de planning staan: Feest..
Mr. Catra is vanavond in een club dus daar moeten we bij zijn. Helemaal omdat hij in ons favoriete nummer Machuka rapt.

Morgen zet Fernando ons af in een shopping mall zodat we kunnen winkelen, 's avonds gaan we stappen met Pastel( vriend van Helena) en z'n vrienden.

Nog precies 2 weken hier! Wat gaat de tijd snel!!

Super leuk dat jullie onze verslagen lezen!
Nog even wat feitjes:

- Alleen in Fortaleza is de wc-papier regel. Hier mag je alles weer gewoon in de wc gooien.
- De stoplichten staan aan de overkant van de weg, hierdoor hoef je niet te bukken om het licht te kunnen zien.
- Overal is werk te vinden, voor de meest rare dingen hebben ze mensen in dienst
- Een appartement met 2 slaapkamers een woonkamer, badkamer en keuken is te huur vanaf ongeveer 800 euro per maand.
- De sloten in de auto's sluiten naar een bepaalde tijd automatisch, weer voor de veiligheid.
- Ze bestellen hier op het 'terras' meestal een fles bier van 600ml, deze delen ze met z'n allen. Iedereen heeft een glaasje waar ze het bier uit drinken. Dit is goedkoper aangezien ze verder alleen blikjes verkopen en dit een stuk duurder is.
- We hebben bij het cafe gezeten waar de vader van de auteur van de film 'tropa de elite' werkt.
- Onze bbq is echt zeer triets tegenover deze, ons vlees is 1/5 van dat van hun...
- De regel mi casa es su casa telt hier echt. Iedereen loopt binnen en eet en drinkt gewoon mee, dit is niet raar. Het is pas raar als je dit niet doet.
- Een caipirinha wordt hier met veel zorg gemaakt en gedeeld met iedereen. Ze maken 1 glas en drinken dit met z'n alle leeg.
- Lopen.... nee doen ze niet aan. Vooral auto. Veiligheid maar ook makkelijk.
- Overal krijg je drinken in blikjes, dit is in clubs goedkoper (in een bar duurder).


Tchau e Bejiooo

Nazjie e Tessa