De tweede week.

En toen was het weer tijd voor de immigratiedienst. We komen aan en krijgen zoals gewoonlijk ons nummertje. Wow! 2 wachtenden voor ons… hoe is dit mogelijk? Zitten wij steeds te zeuren over de luiheid van de bevolking…. Binnen een half uur zijn we aan de beurt en gaan vol enthousiasme zitten.
‘Wanneer is de betaling gedaan, mevrouw?’ 2 dagen geleden.. ‘Oh, dan staat deze betaling nog niet op onze rekening, komt u maandag maar terug!’. Tja… iets te voorbarig geweest helaas.
We hebben ons inmiddels aangeleerd nergens meer van op te kijken dus hebben onze zinnen snel weer gezet op een dagje strand en vakantiegevoel. Maandag gaan we wel weer verder met het geregel. We besluiten nog even langs de Hunkemöller te gaan om een nieuwe bikini te kopen. Dit is namelijk ongeveer de enige winkel die hier ligt die we ook in Nederland vinden. We slagen allebei en gaan weer met veel enthousiasme naar Mambo beach. Heerlijk dat strand hier! Echt prachtig. Mambo beach is het meest bekende strand hier op Curaçao waar ook veel toeristen te vinden zijn, erg gezellig en altijd wel wat opkomende ‘fotomodellen’ te spotten. Rollend in het water, billen shakend, liggend op een rots en ga zo maar door, altijd wel wat te zien onder het genot van een polar biertje.
De volgende dag besluiten we vroeg terug te gaan naar het KLM kantoor te gaan. Na twee pogingen waar ze pauze hadden en vroegtijdig gesloten waren lukt het ons nu wel. Ik verzet mijn ticket naar 15 augustus, dan zal mijn avontuur er voorlopig helaas weer op zitten.
We genieten van een broodje bij Quiznos, ongeveer hetzelfde concept als Subway en gaan uiteraard weer lekker bakken aan het strand. Het valt nog reuze mee met ons verbrandingsgehalte dus voorlopig kunnen we op dit tempo verder.
Nadieh heeft haar Nederlandse rij kwaliteiten alweer onder de knie. Na het wennen aan het verkeer, de abrupt overstekende leguanen, honden en geiten rijdt ze als nooit te voren. Niet te merken dat ze pas 1.5 week op het eiland is.
We besluiten een toeristisch dagje in de plannen, zou namelijk leuk zijn als we ook iets anders kunnen vertellen dan alleen de verhalen over de vele mooie stranden.
De aloë vera plantages staan als eerste op. Enorm grote, droge velden met veel planten. De rondleiding geven we aan ons zelf en uiteraard hebben we deze ervaring vast gelegd met onze inmiddels welbekende ‘selfie-stick’!
De struisvogel farm staat op de tweede plek. Dieren zijn mijn favoriet dus na alle verdrietige momenten die ik heb als ik weer een zielig hondje langs de weg zie lopen waar niemand naar om kijkt hoop ik hier iets moois te vinden. Wow, wat zijn deze beesten groot zeg! Ik denk dat we bij ons in de buurt alleen baby’s hebben. We hebben de keuze om nog een lekker struisvogelbiefstukje te eten maar dit slaan we voor deze keer maar even over.
De Hato-caves staan vervolgens op de planning, we komen aan en zijn de enige auto op de parkeerplaats. Ojee,, is er wel iets te doen? Ja hoor, zelfs voor ons twee wordt er een rondleiding gegeven. Gelukkig komen er net op het laatst nog 3 Nederlanders bij. De grotten zijn vroeger door de slaven gebruikt als schuilplek zodat ze ’s nachts eten konden gaan stelen zonder gezien te worden of dood te gaan. Binnen in de grot zie je hier ook alle tekenen van terug. Mooi om te zien.
Onze vriendelijke gids wil ons even laten zien hoe donker het is zonder fakkels of lichten in de grot. Dit doet hij net iets te lang waardoor het ongemakkelijk word. Nadieh en ik blijven maar een beetje tegen elkaar aan lullen om onszelf een gemakkelijk gevoel te geven, haha. Blij dat we niet met ons tweetjes de rondleiding zijn aangegaan.
Na de Hato-caves gaan we richting Kokomo beach waar wet & wild, full moon party zal zijn vanavond. Meestal is er voor en tijdens elk feestje happy-hour, we zijn wat vroeg maar dat zal vast niet erg zijn. We komen aan, een prachtig strand, mooie loungestoelen, maar vrijwel geen mensen. Oeps, een weekje te vroeg. Dan maar lekker genieten van het uitzicht en van onze reis, die we toch maar even doen. Na onze twee Brazilië ervaringen is dit toch wel weer een realisatie momentje waar je even stil bij moet blijven staan. Genieten dus!!
De dag erna skypen we met pap, mam, Wendy en Sandra. Erg leuk om iedereen weer even te zien en te spreken. Voelt toch weer fijn! Pap en mam vertellen ons dat ze de allerlaatse, allerspannendste aflevering van The game of thrones al even gekeken hebben!! En wij maar wachten tot het grote moment! We besluiten hem dan zelf ook maar te gaan kijken, op het balkon, de Harman & Kardon van Nadieh erop aangesloten en beginnen maar. We gaan zo op in het moment dat we even vergeten dat we hier niet alleen wonen. Maar ach, voor een keertje 
Gisteren zijn we met Arjan naar de westpunt van Curaçao gegaan, een ritje van een uur ongeveer, waar we een heel mooie rotsachtige natuur zagen waar de zee enorm hoog tegen aan klotste. Hoe krachtig water is, echt niet normaal.
We gaan naar Lagun om daar te gaan snorkelen, helaas is het bewolkt en regent het een beetje. Toch was het prachtig om te zien wat er zich onderwater afspeelt. Op deze plek heeft Sandra twee maanden geleden een zeeschildpad gezien!! Vandaag gaan we lekker relaxen en ons voor bereiden op een dagje vol afspraken morgen. Tot snel weer!

Groetjes Nadieh & Tessa.